چهار ویژگی اساسی نیاکان صالح از منظر حضرت امیرالمومنین علیه السلام در نامه ۳۱ نهج البلاغه
حجت الاسلام والمسلمین صفدری امام جمعه شهر مهستان:

حضرت امام علی (ع) در فرازی از نامه ۳۱ نهج البلاغه، خطاب به فرزند گرامی خود امام حسن مجتبی (ع) به شرح ویژگی‌های برجسته نیاکان صالح می‌پردازند. ایشان در این فراز، چهار ویژگی اساسی را برای این بزرگان برمی‌شمارند
۱. توجه و مراقبت از نفس:
اولین ویژگی نیاکان صالح، توجه و مراقبت دائمی از نفس خویش است. آنان با خوداندیشی و محاسبه نفس، همواره بر اعمال و افکار خود نظارت داشتند و در جهت پالایش روح و تزکیه خویش تلاش می‌کردند.
۲. تفکر و تدبر:
دومین ویژگی برجسته این بزرگان، تفکر و تعقل عمیق در امور مختلف زندگی است. آنان صرفاً به دنبال تقلید کورکورانه از دیگران نبودند، بلکه با تأمل و تدبر، بهترین مسیر را برای زندگی در دنیا انتخاب می‌کردند.
۳. عمل صالح:
سومین ویژگی نیاکان صالح، انجام اعمال صالح و نیکو است. آنان پس از شناخت مسیر درست، با تمام توان به انجام اعمال نیک و پسندیده می‌پرداختند. عمل صالح، ثمره یقین و معرفت صحیح است و کسی که به حقیقت دست یافته، باید بر اساس علم خود عمل کند.
۴. تکلیف‌مداری:
آخرین ویژگی اساسی این بزرگان، تکلیف‌مداری و پایبندی به وظایف شرعی است. آنان فقط به انجام تکالیف واجب و الهی می‌پرداختند و از اموری که تکلیفشان نبود، دوری می‌کردند. این نشان‌دهنده بصیرت، آگاهی و زمان‌شناسی آنها بود.

این آموزه‌های ارزشمند حضرت علی (ع) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، نقشه راهی برای زندگی سعادت‌مندانه و پرهیزکارانه به انسان‌ها ارائه می‌دهد. با تأمل در این ویژگی‌های اساسی نیاکان صالح، می‌توانیم مسیر درست زندگی را یافته و به سعادت حقیقی در دنیا و آخرت دست یابیم.