حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) در کلامی حکیمانه می‌فرمایند:
> “فلا تحملن علی ظهرک فوق طاقتک فیکون ثقل ذلک وبالا علیک.”
“بیش از توان خود بار برندار که سنگینی آن برای تو و بال خواهد بود.”

این سخن گوهربار به ما می‌آموزد که برای آمادگی سفر قیامت باید بار اضافی را از دوش خود برداریم. مسافری که بار سنگینی را حمل می‌کند، در مسیر خسته شده و سرعت حرکتش کاهش می‌یابد، اما کسی که سبک‌بار باشد، آسان‌تر به مقصد خواهد رسید.

تعلقات دنیوی؛ بار سنگین روح و جان
حضرت علی (ع) به‌ویژه نسبت به تعلقات دنیوی و بار معصیت هشدار می‌دهند. ایشان توصیه می‌کنند که اگر باری از دنیا بر دوش شما سنگینی کرد، به‌سرعت خود را از آن رها کنید تا در مسیر تکامل و نزدیکی به خداوند متوقف نشوید.

راهکار خلاصی از بار دنیا؛ انفاق و احسان
امیرالمؤمنین (ع) راهی عملی و زیبا برای رهایی از سنگینی بار دنیا بیان می‌فرمایند: انفاق. اگر ثروت و دارایی خود را خالصانه به نیازمندان انفاق کنید، این مال در روز قیامت که به آن نیازمندید، به‌صورت چندین برابر به شما بازخواهد گشت.

در همین زمینه، امام موسی بن جعفر (ع) می‌فرمایند:
> “لولا الفقرا لم یستوجب الاغنیاء الجنة”
“اگر فقرا نبودند، ثروتمندان بهشت را مستحق نمی‌شدند.” (اصول کافی، ج ۳، ص ۳۶۴)

این نگاه زیبا نشان می‌دهد که نیاز ثروتمندان به فقرا بیش از نیاز فقرا به ثروت است. فقرا فرصت‌هایی هستند که انسان می‌تواند باری از مال دنیا را از دوش خود برداشته و آن را برای آخرت خود ذخیره کند.

انفاق؛ سودی دوطرفه
کمک به نیازمندان نه‌تنها مشکل آنان را در دنیا حل می‌کند، بلکه انفاق‌کننده نیز از دعای خیر آنان و ثواب الهی بهره‌مند می‌شود. اثر ماندگار انفاق در آخرت، راهگشای انسان در روزی خواهد بود که به اعمال نیک نیازمندتر از همیشه است.

این آموزه‌های ناب، ما را به سبک‌بار زیستن و تقویت روحیه انفاق و احسان در جامعه دعوت می‌کند، تا هم در دنیا زندگی سبک‌تری داشته باشیم و هم در قیامت با دستان پر به حضور خداوند برسیم.