حجت‌الاسلام والمسلمین مجید صفدری امام جمعه مهستان:
دیدار اخیر ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، با دونالد ترامپ به یک نمونه عبرت‌آموز در عرصه دیپلماسی بین‌المللی تبدیل شده است. در این ملاقات، ترامپ و معاونش چنان زلنسکی را تحقیر کردند که حتی برخی رسانه‌های آمریکایی نیز به این برخورد واکنش نشان دادند و آن را غیرقابل‌قبول دانستند.

اوکراین، به‌عنوان یکی از متحدان کلیدی آمریکا، در سال‌های اخیر با حمایت ۱۰۰ درصدی واشنگتن وارد جنگی سخت و فرسایشی با روسیه شد. اما اکنون، ترامپ که روزی از اوکراین به‌عنوان شریک راهبردی آمریکا یاد می‌کرد، زلنسکی را به‌راحتی کنار می‌زند و حتی او را برای روسیه قربانی می‌کند. این رفتار، نمونه‌ای از سیاست‌های واشنگتن است که در آن، هیچ ائتلافی دائمی نیست و تنها چیزی که اهمیت دارد، منافع لحظه‌ای آمریکا است.

سرنوشت هم‌پیمانان آمریکا؛ از اوکراین تا دیگر کشورها

زلنسکی و دولت اوکراین، در سال‌های گذشته کاملاً مطیع سیاست‌های آمریکا بودند و با تمام ظرفیت، اهداف واشنگتن را دنبال کردند. اما امروز، شاهد آن هستند که زمانی که دیگر برای آمریکا فایده‌ای ندارند، به‌راحتی کنار گذاشته می‌شوند. این ماجرا، تنها محدود به اوکراین نیست؛ در طول دهه‌های گذشته، بسیاری از کشورهایی که بر روی دوستی با آمریکا حساب باز کردند، سرنوشتی مشابه پیدا کردند.

درس عبرت برای ایران

با چنین سابقه‌ای، چگونه می‌توان تصور کرد که مذاکره با آمریکا—چه مستقیم و چه غیرمستقیم—نتیجه‌ای متفاوت داشته باشد؟ آیا می‌توان به کشوری که حتی نزدیک‌ترین متحدان خود را قربانی منافع زودگذرش می‌کند، اعتماد کرد؟ تجربه نشان داده است که آمریکا، در روابط بین‌المللی خود، تنها به‌دنبال تأمین منافع خود است و هرگاه که نیازی به یک کشور نداشته باشد، آن را به حاشیه می‌راند.

سرنوشت اوکراین، زلنسکی و دیگرانی که به دوستی با آمریکا دل خوش کرده بودند، نشان می‌دهد که وابستگی به قدرت‌های زیاده‌خواه نه‌تنها امنیتی به همراه ندارد، بلکه در نهایت، به تحقیر و خفت منجر خواهد شد.