حجت الاسلام والمسلمین صفدری امام جمعه مهستان:
انتخابات آمریکا؛ آیا ترامپ تهدیدی برای ایران است؟

با پایان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا و پیروزی دونالد ترامپ، بحث‌ها درباره پیامدهای این تغییر در کاخ سفید برای ایران دوباره شدت گرفته است. برخی تحلیل‌گران معتقدند که سیاست‌های کلان ایالات متحده در قبال ایران، چه در دوران جمهوری‌خواهان و چه دموکرات‌ها، تفاوت چندانی ندارد. حمایت قاطع از اسرائیل و فشار بر ایران، دو اصل اساسی سیاست خارجی واشنگتن است که تغییر رئیس‌جمهور نیز تأثیر چندانی بر آنها نخواهد گذاشت.

تفاوت در روش‌ها، نه اهداف
جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها اگرچه اهداف مشابهی را در سیاست خارجی دنبال می‌کنند، اما در روش‌های خود تفاوت‌هایی دارند. جمهوری‌خواهان، از جمله ترامپ، معمولاً به اتخاذ سیاست‌های تهاجمی و مستقیم تمایل دارند. خروج از توافق هسته‌ای (برجام) و اعمال سیاست “فشار حداکثری” علیه ایران در دوره ریاست‌جمهوری ترامپ، نمونه‌هایی از این رویکرد است. در مقابل، دموکرات‌ها مانند جو بایدن، بیشتر به دیپلماسی و تعامل چندجانبه گرایش دارند، هرچند این تعامل نیز در چارچوب منافع استراتژیک آمریکا محدود می‌ماند.

افول آمریکا در نظام جهانی
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که آمریکا در حال تجربه دوران افول قدرت است. جنگ اوکراین و ناتوانی واشنگتن در جلوگیری از اقدامات روسیه، نمونه‌ای از کاهش نفوذ جهانی این کشور محسوب می‌شود. با وجود تهدیدهای آمریکا، مسکو جنگ را آغاز کرد و واشنگتن به حمایت مالی و تسلیحاتی محدود بسنده کرد. این موضوع به خوبی نشان می‌دهد که آمریکا، برخلاف گذشته، توانایی ورود به جنگ‌های بزرگ جدید را ندارد.

آینده روابط ایران و آمریکا
در شرایط فعلی، چه ترامپ در کاخ سفید باشد و چه بایدن، چالش‌های داخلی آمریکا و تغییرات موازنه قدرت جهانی، دست واشنگتن را برای اقدامات جدی علیه ایران بسته است. اگرچه رویکردها و تاکتیک‌های دولت‌ها ممکن است متفاوت باشد، اما سیاست کلان آمریکا در مهار ایران و حمایت از متحدان منطقه‌ای‌اش، به ویژه اسرائیل، تغییری نخواهد کرد.

این تحولات نشان می‌دهد که ایران باید با تمرکز بر تقویت جایگاه منطقه‌ای و بین‌المللی مسیر پیش رو را را با هوشیاری و تدبیر مدیریت کند. با توجه به کاهش نفوذ آمریکا و ظهور قدرت‌های جدیدی مانند چین و روسیه در صحنه جهانی، ایران می‌تواند از فرصت‌های ناشی از این تحولات برای تقویت روابط با قدرت‌های شرقی و گسترش تعاملات اقتصادی و دیپلماتیک بهره ببرد.

از سوی دیگر، توجه به تحولات داخلی آمریکا نیز اهمیت دارد. قطب‌بندی سیاسی و اجتماعی در ایالات متحده، که در سال‌های اخیر شدت یافته است، چالش‌هایی جدی برای دولت‌های این کشور ایجاد کرده و تمرکز آنها را از سیاست خارجی به مسائل داخلی معطوف کرده است. این امر می‌تواند فضای بیشتری برای ایران فراهم کند تا سیاست‌های مستقلانه‌تر و فعال‌تری در منطقه و جهان دنبال کند.

در نهایت، آنچه مهم است، نگاه واقع‌بینانه به سیاست‌های آمریکا و پرهیز از خوش‌بینی یا بدبینی افراطی است. با تحلیل دقیق شرایط و استفاده از فرصت‌های پیش‌آمده، ایران می‌تواند به تقویت موقعیت خود در معادلات منطقه‌ای و جهانی بپردازد و از تهدیدهای احتمالی نیز کاسته شود.